Sla uit eigen tuin met de kerst

Toen ik wat ( verlepte) andijvie ging halen in het schuurtje schoot me een ideetje voor een blog te binnen.

Een aantal jaren geleden stonden er nog een paar kroppen sla in onze groentetuin. Toen ze vorst opgaven en manlief zei dat het zonde was van die kropjes sla stelde ik voor om ze met een kluitje aarde op te graven en mee naar huis te nemen. Zo gezegd, zo gedaan..Hij heeft ze toen in een ondiepe plastic bak gedaan en regelmatig een beetje water gegeven. Omdat koud weer niet echt uitnodigt om een salade te eten stonden ze daar weken en weken. Uiteindelijk hebben we ze met kerstmis ergens in verwerkt.

Ik kwam op het idee omdat ik wat andijvie wilde voor wat rauwkost. Ik haal dan alleen maar van het kropje af wat ik nodig heb. Manlief zei dat ik ze gelijk maar wat water moest geven maar ik vrees dat ik al te laat was hiermee

Ik heb namelijk het voornemen om wat minder brood te eten en wat meer groente. 

Ik maak de salade als volgt

Ik rooster wat zonnebloem- en pompoenpitten en wat sezamzaad in een pan

En maak een mengsel van een schepje honing en een schepje mosterd

Toen heb ik de andijvie gewassen en een drenkeling gered

Hij/ zij zit nu buiten. Er bestaat een kans dat hij/zij doodvriest als hij/ zij niet snel een veilige plek zoekt.

Daarna heb ik de andijvie gesneden en alle ingredienten bij elkaar gegooid en er nog een handje rozijnen overheen gegooid.

Ik ga dit tussen boterhammen met kaas eten. Ik vind dit erg lekker maar ik hou ook erg van blauwe schimmelkaas, roquefort en gorgonzola dus dat hoeft niet automatisch te betekenen dat jij het ook lekker vindt.

Het kan ook met botersla, kropsla,veldsla en ijsbergsla. Je kunt het natuurlijk ook als bijgerecht eten.

Nog meer oorbellen

Ik had zin in een paar bling bling oorbellen maar dan niet zo heel groot..en die had ik nog niet..tenminste niet een paar dat aan mijn eisen voldeed. Ze mochten niet te lang zijn want ik wilde niet dat ik ermee bleef haken in mijn fluffy colletjes

Dit is het paar dat ik wilde ombouwen....o, ik ben te snel van start gegaan. Ik heb alleen een foto van de achter- en zijkant nou ja, dan wordt te verassing des te groter ;-)

Ik wilde dus een paar clip on oorbellen van mijn oma gebruiken.

Eerst heb ik het clipje eraf gebogen en het andere deel platgedrukt maar later besloot ik het resterende deel heen en weer te wrikken totdag het er af brak

Daarna moest ik de oorbellen aan een zwanenhalsje bevestigen

 

Ik besloot heel dun ijzerdraad te gebruiken. Ik kon het rondom het grote steentje draaien en gelijk door het oogje van het zwanenhalsje

Deze foto is zwaar uitvergroot. In het echt zie je er niets van ( ik met mijn 50+ ogen in ieder geval niet ;-))

Aan 1 oorbel ontbraken 2 steentjes. Ik heb mijn doosje met donorsteentjes van de pootjes van mijn oude lees- en zonnebril gepakt. Ik heb ze er onlangs uitgepeuterd en de poten weggegooid. ( nou maar hopen dat ik nooit iets ga verzinnen waar ik oude brilpoten voor nodig heb!)

Ik heb wat strasssteentjes lijm in een dekseltje gedaan en heb met een coctailprikker wat lijm in het kuiltje aangebracht. Daarna heb ik met een pincet de steentjes in de gaatjes gedaan. Daar heb ik ook geen foto van ...een piepklein steentje vasthouden met een pincet en dan ook nog eens een foto maken met mijn neus gaat me niet lukken

Na de transplantatie

Ik ga weer sprankelend door het leven! 

Deze heb ik nog in voorraad. Ik ga deze nog niet slopen want wie weet vind ik er ooit een andere bestemming voor

Jus per portie

Manlief had een heleboel jus over en wij kwamen op het idee om het in porties in te vriezen. Vaak heb je maar een beetje nodig en als je een gerecht eet waar bijvoorbeeld rookworst bij zit zonder ander vlees dan is het toch wel lekkerder als er jus bij zit.

We twijfelden tussen ijsblok formaat of eierrekje formaat. Ons eierrekje loopt bol dus dat was niet goed afgelopen vermoedde we..

Manlief is erg dol op folie en keukenrol etc. Ik zou het zonder doen maar ik had geen zin in ruzie op onze 32-jarige trouwdag ;-) en zeker niet over het wel of niet gebruiken van vershoudfolie. Ik zou wel wachten tot de jus zo goed als koud is. Je hebt kans dat er stoffen uit het plastic vrij komen die niet goed voor je zijn als het warm wordt.

Sorry voor de bewogen foto maar het was wel erg spannend! We hebben het ijsblokjes bakje in de deksel van een brooddoosje gezet voor het geval het een kliederboel zou worden.

Manlief duwde hier en daar de folie wat omlaag met de ronde uiteinde van het heft van een kinderbestek mesje

Hier onder ging het even mis toen de folie in de jus zakte. Als je folie gebruikt neem dan een stukje dat ruim genoeg is

We hebben toen maar de folie met een knijper op z'n plaats gehouden

Daarna hebben we alles in het vriesvakje gedaan

Enkele uren later zag het er zo uit

Lijkt wel chocolade! Het water loopt me in de mond ;-)

De volgende dag heb ik het uit de vriezer gehaald en de vorm wat verbogen

Daarna heb ik ze er uit gekiept en voorzichtig het plastic er af getrokken

Controleer of al het plastic eraf is gehaald

Zelf zou ik de folie weglaten zoals ik al eerder geschreven heb. Je wilt geen stukjes plastic aan je gezin opvoeren. Binnenkort gaat dat toch al gebeuren. Er zitten nu al miniscule stukjes plastic in de mosselen en het ziet er naar uit dat het voorlopig alleen maar erger gaat worden :-/

Andere vitrage

Jaren lang hadden wij van die halve gordijntjes in de slaapkamer. Toen keek het raam uit op onze tuin maar sinds we van dat stukje tuin een parkeerterrein gemaakt hebben moesten we aan de echte vitrage wilden we niet dat alle toeristen en buren zo bij ons de slaapkamer in konden kijken.

Ik ben een jaar of 3 geleden langs de X.enos geweest en heb 1 lussengordijn gekocht met een trendy flock print erop. A hoewel trendy?...ik heb volgens mij die prints gezien in van die cowboyfilms uit de jaren '50 en films die zich afspelen in het victoriaanse tijdperk maar " alles draait in cirkels " zoals mijn vader altijd zei.

Zuinig aangelegd als ik (soms) ben had ik bedacht dat ik hem door de helft kon doen en zo 2 voor de prijs van 1 zou hebben. Dat viel nog niet mee want de lengte was wel erg aan de krappe kant en ik heb toen nog lint moeten komen om alsnog een tunneltje er aan te maken voor het roedje.

Veel plezier heb ik er niet van gehad. Onze overgordijnen in de woonkamer hebben we al 32 jaar en daar mankeert niks aan...hier een foto van de vitrage. Het lijkt wel vloeipapier, als je er zachtjes aan trekt komen er al scheuren in! 

Vorig jaar kwamen de eerste scheuren er spontaan in. Ik ben toen in mei met spoed op de fiets gestapt  om naar de markt in de " grote stad" ( voor ons doen) te gaan en heb daar stof gekocht om nieuwe te maken.

Toen begon het uitstelgedrag...zo erg vielen die scheuren niet op, ze vielen in de plooien en de randen vielen tegen elkaar aan... Bovendien, wie ging er nou zo dichtbij het raam staan dat ze die scheuren zouden zien? etc. etc. Elke keer als ik de kast open deed zag ik de stof liggen en dacht ik, " o ja, dat moet ook nog gebeuren...." 

Maandag was het zover. Ik heb opgemeten hoe hoog ze moesten worden. 1.24m...Ik dacht," ik doe net als de man op de markt en geef een knipje op de juiste hoogte en dan kan ik kan het zo recht afscheuren!" maar dat werkt waarschijnlijk alleen bij katoen want er scheurde niks

Ik had een hele reportage gemaakt met allerlei manieren waarop ik de lengte bepaald had en wat er allemaal mis ging waardoor ik weer een andere methode moest verzinnen maar ik denk dat ik beter gelijk kan vertellen wat het beste lukte...

Het was vitrage met loodband maar het was bedoeld voor hele hoge ramen dus ik zou het door de helft knippen en dan zou ik een gordijn met en een gordijn zonder loodband krijgen.

Ik heb de stof dubbel gevouwen en 1.24 opgemeten  en op die hoogte spelden erin gestoken. Ik heb op verschillende plekken opgemeten. Ik kon zien dat ik recht op gemeten had door de strepen in de stof

Daarna heb ik er wat centimeters bijgeteld voor de tunnel voor het roedje en langs die denkbeeldige lijn 1 laag stof doorgeknipt.

Om rafelen te voorkomen heb ik de zijkanten met een flauwe zigzagsteek afgewerkt

Daarna heb ik van de " overtollige" stof een tunneltje gemaakt door het om te vouwen en vast te spelden en heb ik het onder de naaimachine gestikt

Hier de onderkant van het gordijntje met het loodband

Ik dacht dat ik zoompje onderin het andere gordijntje zou moeten maken maar het was al op een bepaalde manier "afgewerkt " zodat dat niet hoefde

Het andere gordijntje heb ik dus op dezelfde manier gedaan

Hier het eindresultaat

Zonder scheuren! :-)

Nog even een naaitip! Jaren lang had ik problemen met het naaien van dunne en ook wat rekbare stoffen. Ik stikte het met een zigzag zoals me verteld was maar toch " rimpelde " het wat en hing het niet mooi glad. Ik heb ontdekt dat als je flink aan de stof trekt tijdens het stikken dit niet gebeurt! 

Het lint wat ik aan de gescheurde vitrage gemaakt heb heb ik er afgetoornd en bewaard voor " ooit" 

Het was even werk maar ik kan het vast wel weer eens ergens voor gebruiken.

Hopelijk gaan deze gordijntjes langer mee. Geen trendy lussengordijnen meer voor mij! 

De ultieme consuminder plant

Ik doe lang met mijn planten. Vooral diegene die ik zelf gekocht heb. Ik weet namelijk wat ik aankan op planten gebied. De kerststerren die ik voor Sinterklaas krijg zijn niet zo'n succes, die houden het meestal maar een week vol. Deze keer heb ik me ingelezen en de plant op een tochtvrije, lichte plek gezet (voorzover dat in deze tijd van het jaar mogelijk is) en hem niet te nat en niet te droog gehouden dus deze leeft nog.

De cycllaam die ik ooit van manlief gehad heb. Het enige kado dat ik ooit van hem gehad heb op de fles bessenjenever op mijn achtiende verjaardag na heeft het drie dagen volgehouden voordat alle bloemen omlaag hingen...

Vorige week zag ik deze langskomen op twitter

Deze plant zit al 53 jaar opgesloten in deze fles. Hij is helemaal " zelfvoorziendend" ideaal voor als je op vakantie gaat. Je hoeft geen buurvrouw  te vragen om hem te verzorgen. Geen water of nieuwe aarde of bemesting nodig, voordeliger kan haast niet!

Ik heb in het verleden ook iets soortgelijks geprobeerd maar kreeg de balans niet goed. Maar nu heb ik het onder de knie...

Dit is die van mij. Ik zet hem neer in de periode tussen de kerstversiering en mijn schaal met schelpen in de zomer.

Deze heeft helemaal geen balans nodig.

Ik heb hem gevuld met een ring met plastic bloemen en groen dat tussen de zijde bloemen zat  die ik ooit gekregen heb en restjes groen plastic die ik over had van mijn poppenhuis tijd.

Ik denk dat deze wel 100 jaar mee zal gaan....

Ik heb EHBO toe moeten passen op mijn hyacint. Op een ochtend bleek hij voor 3/4 afgeknakt! Hij was naast mijn spiesje gezakt. Ik had hem toch met plakband vast moeten zetten

Hier een foto van toen ze uitgebloeid waren

Ernstige fractuur hè maar toch heeft hij het door mijn spalk net zo lang volgehouden als de anderen! 

Hier besloot ik dat het tijd was om ze weg te doen

De nog niet uitgebloiede heb ik afgeknipt

En de rest gaat de tuin in! Het plakband heb ik eerst verwijderd natuurlijk en in onze zak voor de plastic container gedaan :-)

Schilderij-/fotolijstje maken

Een paar jaar geleden vroeg ik aan mijn e- mail vriendin of ze voor mijn verjaardag een libelle wilde borduren. Zoals ik eerder geschreven heb "heb ik wat" met libellen.

Daar moest natuurlijk een lijstje omheen...het ellendige is dat ik altijd al een idee heb van waar ik op zoek naar ben en in dit geval was het nog niet op de markt of in ieder geval niet te koop in de regio waar ik woon.

Dit is hem

Uiteindelijk heb ik zelf wat gemaakt

Dit " lijstje" was eigenlijk bestemd als onderzetter en zag er zo uit toen hij in de winkel lag

Hij bestond uit glazen vierkantjes bevestigd op een siliconen ondergrond

Ik heb toen het middelste gedeelte weg gesneden met een stanlymes zodat alleen de buitenste rand overbleef.

Als " glas" heb ik een stukje stevig plastic gebruikt en achterop heb ik karton geplakt

Ik heb het thuis gewoon ergens tegenaan gezet met twee stukjes bluetack eronder tegen het uitglijden maar je zou ook een standaard van een oude lijst kunnen bevestigen of een haakje om hem op te hangen.

Het middelste stuk gebruik ik als onderzetter

 

Maar toen ik het op de foto zette bedacht ik dat ik er nog twee kleinere lijstjes uit zou kunnen halen zodat ik er drie in oplopend formaat zou hebben. Dan blijven alleen de middelste vier blokjes over.

Dus kijk naar de mogelijkheden van een voorwerp zou ik zeggen en niet alleen naar waar het voor gemaakt is.

Verassend waxinelicht houdertje

Bij gebrek aan echt winterweer  heb ik alle winterse dingen uit mijn voorraam gehaald. Het ziet er niet naar uit dat het snel zal gaan sneeuwen hier, al zal het waarschijnlijk morgenochtend gebeuren nu ik alles verwijderd heb.. Alles is dus weer " gewoon" .

Het is nog steeds 's avonds vroeg donker en als het regent nog vroeger. Ik heb nog steeds behoefte om een waxinelichtje aan te steken voor de " gezelligheid". Ik zocht dus naar een waxinelicht houdertje dat leuk zo staan op het tafeltje met koperen blad dat ik onlangs heb laten zien. Ik ben een pietlut dus het moet er wel bijpassen ( sorry, kan er niks aan doen).

Ik heb een leuk koperen dingetje maar het is wat hoog en zodat het licht niet goed door de gaatjes schijnt. Toen dacht ik aan het theelichthoudertje van het serviesje van mijn oma Nel

Dat gebruikte mijn moeder er ook wel eens voor ( zij is degene die al het tin eraf gepoetst heeft ;-))

En toen viel mijn oog ergens op en kreeg ik een idee!!

Zien jullie wat het is? Het is een stukje olielamp dat al jaren in een hoekje van de kamer verstopt lag omdat ik het niet weg wilde gooien maar niet wist wat ik ermee moest doen.

De lamp zelf heb ik niet meer ( denk ik) Die was nogal gedeukt door het spelen wat zoonlief ermee deed.

Als peuter en kleuter was hij helemaal in de ban van de fanfare. Uren en uren keek hij naar video's van de taptoe in Breda en bij elk optreden van de plaatselijke fanfare van onze woonplaats waren wij op de markt te vinden ( ik niet uit vrije wil trouwens maar je moet wat voor je kinderen over hebben ;-))

Hij gebruikte die lamp dus als toeter. Hij is nooit bij de fanfare gegaan. Toen hij de leeftijd ervoor had was zijn interesse helemaal verdwenen.

Ik heb het opgepoetst

Toen ik het waxinelichtje erin wilde stoppen paste het net niet. Toen heb ik het koperen ringetje maar over het lichtje gedaan en dat ging prima.

Hier nog een foto van 'savonds

Nu heb ik na bijna twintig jaar er toch een bestemming voor gevonden! :-)......

Die zin schreef ik voordat ik de foto gemaakt had.... Wat een teleurstelling....ik had net zo goed gewoon een cupje neer kunnen zetten.....

Dan is die andere toch iets mooier

Uiteindelijk heb ik ze allertwee maar neer gezet ( voor een keertje)

Zo zie je maar weer, je kunt wel eens enthousiast worden over een idee maar het is niet altijd wat je er van verwachtte...misschien als ik wat gaatjes in het dichte binnenstuk boor? ...... Wordt misschien vervolgd?

Update van 5 minuren later

Nadat ik aan die gaatjes gedacht had was mijn volgende gedachte kronkel om de binnenring er helemaal uit te zagen. Koper is een zacht metaal ( dat hoor ik tenminste altijd op Discovery als ze het over het bouwen van de piramides hebben). Ik vroeg aan zoonlief of hij soms op school op de werkplaats de ring eruit zou kunnen zagen... Hij keek eens goed naar het geheel en zei," volgens mij zit die ring er los ingedrukt". Hij heeft er even aan gefrummeld en het was inderdaad zo

Hier ( opnieuw) het eindresultaat

En met een glazen bakje er in is het helemaal verlicht

In het echt is het veel mooier.. .eind goed al goed! :-)